jest koniem do towarzystwa (ograniczona użytkowość)
nadaje się jako koń szkółkowy
jest pewny w terenie
US
Perszerony to jeden z najpopularniejszych gatunków koni zimnokrwistych, który wywodzi się z malowniczego regionu Le Perche we Francji. Są zwierzętami silnymi i bardzo uniwersalnymi, a dzięki swoich wschodnich korzeniach bardzo łatwo przystosowują się do zmiany miejsca pobytu czy innego klimatu i pogody. Z tego względu kupno perszerona i jego przyzwyczajenie do nowej hodowli nie powinno sprawiać żadnych kłopotów. Planując sprzedaż perszerona warto zapoznać się z aktualnymi trendami rynkowymi. Ciekawostką jest fakt, że perszerony występują niemal wyłącznie w siwym umaszczeniu.
Ogłoszenia na pierwszej stronie
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
US
Perszerony to konie bardzo łagodne, spokojne, które jednocześnie cechują się dość żywym temperamentem. Mimo to posłusznie wykonują wydawane polecenia, są nadzwyczaj spolegliwe i inteligentne, a zarazem chętne do pracy. Ponadto perszerony cenią i lubią towarzystwo ludzi, a także innych koni. Dlatego też kupno perszerona nie jest obarczone ryzykiem niedostosowania się zwierzęcia do nowej hodowli lub stada. Ponadto gatunek cechuje się łatwą adaptacją do skrajnych i zmiennych warunków pogodowych, co ma znaczenie także planując sprzedaż perszerona.
Perszerony to konie prezentujące się niezwykle elegancko, cechują się harmonijną sylwetką i wysokością w kłębie w granicach 160-170 cm. Masa zwierzęcia może wahać się natomiast od nawet 900 kg do aż 1200 kg. Perszerony wyróżniają się długą i nieco wygiętą szyją z grzebieniem, wyraźnie zaznaczonym kłębem, szeroką i głęboką klatką piersiową przy krótkim grzbiecie oraz długim zadzie. Niezwykle charakterystyczna jest też muskularna i masywna budowa perszeronów.
Historia perszeronów jest dość dobrze znana - pochodzą z La Perche w północno-zachodniej Francji. To tutaj w 732 roku n.e. po przegranej bitwie przez Maurów porzucono konie arabskie, które następnie zaczęto krzyżować z masywnymi końmi flamandzkimi. W wyniku tego powstały konie perszerońskie, choć nieco różniące się od tych, które znamy dzisiaj. W kolejnych stuleciach kilkukrotnie dochodziło do dalszej domieszki krwi arabskiej, dzięki czemu doszło np. do silnego utrwalenia siwej maści.
W 1825 roku w Paryżu założono pierwsze stowarzyszenie omnibusów, które wykorzystywało konie perszerońskie jako zwierzęta pociągowo, co znacząco wpłynęło na ich siłę i wytrzymałość. W wyniku tego gwałtowanie wzrosło również zapotrzebowanie na konie pociągowe, zatem kupno perszeronów i sprzedaż perszeronów kwitły w najlepsze. Co więcej wraz z rozwojem uprawy roślin służących jako pasza, stopniowo zwiększały się również rozmiary tych koni. Z czasem rasa ta pojawiła się na niemal wszystkich kontynentach. Pierwsza księga stadna została założona w 1875 roku w Stanach Zjednoczonych, 8 lat później jej odpowiednik powstał także we Francji.
Z uwagi na swoje rozmiary i predyspozycje, konie perszerońskie przez wieki były wykorzystywane jako zwierzęta pociągowe i juczne. Jako że cechują się one wytrzymałością, siłą i chęcią do podejmowania zadań, często użytkowano je do pracy z dużymi ciężarami w niezwykle wymagającym terenie. Z uwagi na unowocześnienie rolnictwa i przemysłu perszerony rzadziej wykorzystywane są jako zwierzęta juczne lub pociągowe, choć wciąż można je spotkać w tej roli w niektórych rejonach świata. Znacznie częściej konie te stosuje się jako materiał hodowlany czy atrakcyjny dodatek do istniejącego stada. Ponadto perszerony czasem występują w transporcie miejskim (np. browary), a do tego startują w różnorodnych konkurencjach przeznaczonych dla koni pociągowych. Przykładem tego typu zawodów jest "Route de Poisson", gdzie konie mają za zadanie pokonanie dystansu 17 km kłusem.
Planując kupno lub sprzedaż perszerona, warto wiedzieć, że to jeden z najcenniejszych gatunków koni zimnokrwistych. Cechuje się świetną przydatnością do pracy, ogromną siłą, łatwym przystosowaniem do nowych warunków oraz łagodnym i przyjaznym usposobieniem. Kupno perszerona będzie świetnym pomysłem dla każdego hodowcy i właściciela stadniny.