jest surowy
nauczony prowadzenia na kantarze
niepodkuty
DE
Sprzedaż koni westernowych - czym powinny charakteryzować się konie użytkowane w tej ciekawej dziedzinie? Na jakie cechy zwrócić największą uwagę? Na pewno zwierzę powinno być lekkie, zwinne i bardzo pojętne. Ważna jest także chęć do współpracy z jeźdźcem. Taki zestaw cech pozwoli na osiągnięcie naprawdę dobrych wyników treningowych. Oto garść informacji, które warto znać, rozważając kupno konia westernowego.
Ogłoszenia na pierwszej stronie
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
AT
GB
DE
DE
DE
DE
DE
DE
Kupno koni westernowych - oczywiście przed podjęciem decyzji o inwestycji dobrze jest dowiedzieć się jak najwięcej na temat ich cech. Chociaż poszczególne rasy, wykorzystywane w jeździe westernowej, różnią się między sobą prezencją, to niektóre cechy powinny być wspólne. Z jednej strony istotne są ich umiejętności i sprawność fizyczna, z drugiej walory psychiki. Gdy oferowana jest sprzedaż koni westernowych, zwykle są to osobniki umięśnione, atletyczne, o mocnych kończynach i kopytach. Ceniona jest lekkość ruchów, świetna koordynacja, zwrotność, wytrzymałość. Jakie cechy osobowości powinien mieć koń westernowy? Na pewno musi być bystry, skory do współpracy, reagować na polecenia. Istotna jest także równowaga psychiczna, spokój, odwaga. Konie te powinny poruszać się w sposób wygodny dla jeźdźca, który czasami spędza na nich długie godziny, często też muszą wykazać się znaczną szybkością.
Kupno koni westernowych - co warto wiedzieć na temat ich dziejów oraz historii jazdy westernowej, czyli ciekawej dyscypliny i zarazem sposobu użytkowania zwierząt do pracy na ranczach? Otóż sięga ona początków osadnictwa w Ameryce. W tamtych czasach koń był nieodłącznym towarzyszem człowieka, który niejednokrotnie ratował go z opałów. Służył do transportu, polowań, pilnowania stad bydła, które bywają bardzo liczne. Oczywiście dokładne dzieje zależą od danej rasy, a tych z możliwością wykorzystania z jeździe westernowej jest dosyć długa lista. Sprzedaż koni westernowych - które z nich są najczęściej spotykane na rynku? Do najbardziej cenionych należy na pewno Quarter Horse, o którym mówi się, że ma dobre "wyczucie bydła". Rasa ta powstała z mieszaniny krwi koni hiszpańskich i ras przywiezionych do Stanów z Anglii. Ponadto Appaloosa, czyli rasa wyhodowana w Ameryce Północnej przez Indian Nez Percé, zamieszkujących tereny stanu Oregon. Inną cenioną rasą westernową jest Morgan, który zresztą stanowi jedną z najstarszych oraz najbardziej lubianych amerykańskich ras. American Paint Horse, Missouri Fox Trotter, Curly Horse, Cleveland Bay, Colorado Ranger to kolejne przykłady ras koni, które dobrze sprawdzają się pod siodłem kowboja. Chociaż w Polsce rasy te nie są bardzo popularne, mają jednak pewne grono sympatyków.
Jazda westernowa nieco różni się od sportowej. Przede wszystkim dosiadający konia potrzebuje dłuższych strzemion. Wodze trzyma luźno jedną ręką, gdyż druga jest mu potrzebna na przykład do łapania bydła albo trzymania broni. Kontrola nad koniem jest więc tu możliwa poprzez dosiad oraz sam ciężar ciała jeźdźca. Jakie umiejętności prezentują jeździec i koń na zawodach westernowych? Przede wszystkim koń powinien być przeszkolony w wykonywaniu dosyć skomplikowanych ćwiczeń na wodzach. Ważną umiejętnością jest zbieranie i kontrolowanie bydła, z czym zresztą najbardziej jest kojarzony ten rodzaj jazdy. Konie westernowe powinny być też bardzo zwinne, co mogą zaprezentować na przykład w trakcie slalomu między beczkami ustawionymi w rzędach. Choć popularność jazdy westernowej wciąż jest największa na kontynencie amerykańskim, zawody organizowane są też w innych częściach świata, również w Europie. Nietrudno jest zresztą złapać bakcyla, zwłaszcza, gdy ktoś jest fanem westernów i klimatów rodem z "Dzikiego Zachodu". Bardziej doświadczeni sympatycy dyscypliny przyswajają zresztą wiele innych umiejętności, na przykład wiązanie liny lub strzelanie z bata. Jazda westernowa może być więc świetną zabawą i przy okazji sposobem na doszlifowanie jeździeckich umiejętności, poprawę balansu i refleksu, który u prawdziwego kowboja powinien być niezawodny.