Konie zaprzęgowe, inaczej określane jako konie powożeniowe, to zwierzęta, których rola znacząco zmieniła się na przestrzeni lat. Dawniej wykorzystywane przede wszystkim do pracy i transportu, a także w czasie wojen, obecnie coraz częściej użytkowane są w różnego rodzaju pokazach bądź w celach rekreacyjnych, a także podczas wyścigów i zawodów. W grono koni zaprzęgowych wpisuje się wiele ras, przy czym nieco częściej są to konie zimnokrwiste. Kupno koni zaprzęgowych do swojej stadniny otwiera przed hodowcą niesamowitą mnogość ich zastosowań, podczas gdy sprzedaż koni zaprzęgowych sprzyja niemałemu zarobkowi.
jest zajeżdżony
jest lonżowany
pracuje z ziemi
DE
jest koniem do towarzystwa (ograniczona użytkowość)
nadaje się jako koń szkółkowy
jest wszechstronny (allrounder)
US
CA
DE
AT
DE
DE
jest koniem do towarzystwa (ograniczona użytkowość)
jest pewny w terenie
jest wszechstronny (allrounder)
ES
DE
DE
Ogłoszenia na pierwszej stronie
DE
US
CA
DE
AT
DE
DE
ES
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
HU
HU
HU
HU
Jako konie zaprzęgowe kwalifikowanych jest wiele ras, przez co niemożliwe jest określenie jednoznacznych cech fizycznych tej grupy. Tym bardziej, że na przełomie stuleci zmianie ulegało ich wykorzystanie. Dawniej najważniejsza była ich siła i wytrzymałość, aby były w stanie transportować jak najcięższe ładunki na długich trasach. Obecnie natomiast konie zaprzęgowe rzadziej muszą dysponować ogromną siłą lub wytrzymałością, częściej zwraca się uwagę na ich prezencję oraz chód. Dlatego też preferowane są konie o harmonijnej i eleganckiej sylwetce, ze szlachetną budową ciała. Dużą uwagę zwraca się na to podczas pielęgnacji zwierzęcia, o czym warto pamiętać planując kupno koni zaprzęgowych lub sprzedaż koni zaprzęgowych. Trudno wskazać najpopularniejszą rasę koni zaprzęgowych, dobrze jednak wspomnieć o m.in. Schweres Warlmblood, Cob, KWPN (holenderski koń gorącokrwisty), perszerony, konie lipicańskie i inne konie sportowe.
Nie sposób wskazać pochodzenia i historii koni zaprzęgowych jako konkretnej rasy, gdyż w tym celu używane są różnorodne gatunku. Trzeba jednak podkreślić, że konie zaprzęgowe towarzyszą człowiekowi już od czasów starożytności. Dowodem na to są chociażby płaskorzeźby datowane na XI w p.n.e. Wyścigi zaprzęgów odbywały się natomiast już w antycznej Grecji, tj. w VII w p.n.e. Były to zresztą jedne z najatrakcyjniejszych zawodów podczas starożytnych Igrzysk, czego kontynuacją były wyścigi rzymskich rydwanów. Niebywale długą i bogatą historię tych zwierząt warto mieć na uwadze planując kupno koni zaprzęgowych i sprzedaż koni zaprzęgowych.
Powożenie po raz pierwszy uznano za sport w XVIII wieku w Anglii. W XX wieku natomiast ogromne piętro na popularyzacji dyscypliny odcisnął książę Edynburga Filip, który zresztą sam był jednym z czynnych zawodników oraz przewodniczącym FEI. Organizacja ta rozpoczęła organizację zawodów koni w zaprzęgach w 1970 roku, jednocześnie uznając ją jako czwartą dyscyplinę w sportach konnych. Duże zasługi w rozwoju powożenia mieli też członkowie Polskiego Związku Jeździeckiego: Eryk Brabec i Czesław Matławski.
Wykorzystywanie koni zaprzęgowych jest bardzo szerokie, a do tego zmieniło się wraz z biegiem kolejnych stuleci. Dawniej zaprzęgi stosowane były głównie na polu bitwy lub do ciężkiej pracy. Dlatego też od zwierząt tych wymagano przede wszystkim ogromnej siły i wytrzymałości, ważna była także szybkość. Obecnie konie zaprzęgowe coraz rzadziej wykorzystywane są np. na polu, z wyjątkiem terenów słabo zurbanizowanych. Znacznie częściej konie zaprzęgowe użytkowane są w celach rekreacyjnych oraz sportowych. Rekreacyjne konie zaprzęgowe nie muszą być aż tak wytrenowane, zazwyczaj biorą udział w transporcie ludzi, gdy nie ma ku temu innych warunków lub stanowi to atrakcję turystyczną. Sportowe konie zaprzęgowe są natomiast mocno wytrenowane i cechują się doskonałymi parametrami fizycznymi. Konie te startują w zawodach w powożeniu w różnych klasach, a najlepsze są prawdziwym powodem do dumy dla swoich właścicieli i jeźdźców. Konie zaprzęgowe czasem wykorzystuje się też jako wierzchowce i konie do jazdy rekreacyjnej.