jest koniem do towarzystwa (ograniczona użytkowość)
doświadczenie w zawodach
bezpośrednio od hodowcy
SI
Jak słusznie sugeruje nazwa, to francuski koń gorącokrwisty. Rasa ta znana jest ze swojej wszechstronności użytkowej, wykorzystuje się ją m.in. w wyścigach, ujeżdżeniu, konkursach skoków oraz wszechstronnym konkursie konia wierzchowego. Bardzo szeroka liczba zastosowań korzystnie wpływa na kupno selle francais i sprzedaż selle francais przez hodowców. Jeszcze do niedawna rasę selle francais określano także jako konie anglonormandzkie. Do hodowli tych koni sportowych konieczne jest zagwarantowanie odpowiednich warunków oraz właściwe żywienie i pojenie.
Ogłoszenia na pierwszej stronie
AT
DE
FR
NL
AT
FR
FR
FR
NL
DE
FR
FR
FR
ES
DE
SI
FR
CH
DE
ES
Rasa selle francais nie jest jednolita ani pod względem pokroju, ani pod względem wymiarów. Wynika to m.in. ze stosowanych jeszcze do niedawna metod hodowlanych i dużego rozproszenia tych koni we Francji. Dlatego też ogólny opis rasy to po prostu mocny koń półkrwi, który cechuje się harmonijną budową oraz doskonałą siłą. Dobrze pamiętać o tym, jeśli rozpatrywane jest kupno selle francais lub sprzedaż selle francais. Wysokość w kłębie selle francais waha się od 155 cm do 175 cm, masa ciała wynosi natomiast od 550 kg do 650 kg. Konie te rasy posiadają zwykle średniej wielkości głowę z wydatnymi ganaszami o prostym lub lekko wypukłym profilu, szeroko osadzone oczy i długie uszy. Ponadto wyróżnia się mocno umięśniona szyja, wyraźnie zaznaczony kłąb, długie, pochylone do tyłu łopatki oraz szeroka klatka piersiowa. Sylwetki selle francais dopełniają krótki grzebiet, lekko ścięty zad oraz niezwykle silne i mocne nogi. Dopuszczalne są wszystkie jednolite umaszczenia, najbardziej pożądane są jednak kasztanowate i gniade, rzadziej występują natomiast selle francais kare i siwe.
Selle francais chętnie i dobrze współpracuje ze swoim właścicielem i bardzo szybko się do niego przywiązuje, co niewątpliwie ułatwia prowadzenie treningu. Jest też koniem nadzwyczaj pojętnym, który sprawnie opanowuje nowe umiejętności. Podobnie jak inne konie gorącokrwiste, selle francais ma raczej energiczny temperament, mimo to jest też cierpliwy.
Historia rasy selle francais jest stosunkowo krótka, swoje początki bierze od rodzimych koni francuskich. W XIX wieku w Normandii tutejsze klacze były krzyżowane z ogierami Thoroughbred lub Norfolk Trotter, czego celem było stworzenie rasy o wspaniałych predyspozycjach bitewnych i zaprzęgowych. W 1914 uznano je za konie półkrwi, a poszczególne ich typu nazywano regionami, w których występowały. Za finalną datę powstania selle francais, czyli "konia siodłowego francuskiego", uznaje się 1958 rok, kiedy to połączono wszystkie regionalne konie półkrwi występujące na terenie Francji. Pozwoliło to na stworzenie konia sportowego, który doskonale odnalazłby się w ówczesnej, już zmechanizowanej rzeczywistości. Dlatego też sella francais są odmienne od siebie pod względem wyglądu, jednak dzięki temu zapewniają większe zróżnicowane genetyczne.
W ostatnich dekadach rasa ulega zhomogenizowaniu oraz udoskonalaniu, w 2003 roku Narodowy Związek Koni Siodłowych Francuskich (ANSF) został uznany jako oficjalny związek selle francais. Organizacja ta zarządza księgą stadną rasy m.in. w Stanach Zjednoczonych. Kupno selle francais lub sprzedaż selle francais należy poprzedzić dokładnym zapoznaniem się z historią i pochodzeniem danego osobnika.
Selle francais to typowy koń sportowy o bardzo energicznym i elastycznym chodzie, w którym widoczne jest duże zaangażowanie kończyn tylnych oraz nadzwyczaj długi krok. Doskonale radzą sobie w różnego rodzaju wyścigach i konkursach, powszechnie uważane są za najlepszą rasę w skokach oraz zawodach trzydniowych. Ten fakt nie może dziwić, gdyż budowa selle francais predysponuje ich do miana skoczków nie mających sobie równych wśród innych koni. Dzięki temu cieszą się znakomitą renomą na arenie międzynarodową, a także dużym zainteresowaniem ze strony hodowców - warto o tym pamiętać mając na uwadze kupno lub sprzedaż selle francais. W ostatnich latach selle francais wypadają także lepiej w tradycyjnym ujeżdżeniu.