Sprzedaż konia NMPRS - taka okazja nie pojawia się u nas zbyt często, gdyż konie te są stosunkowo nową rasą, zarejestrowaną w latach 90-tych ubiegłego stulecia. Jest to rasa holenderska, której pełna nazwa brzmi Nederlands Mini Paarden Registratie Stamboek. Pomimo niewielkich rozmiarów, zwierzęta te nie są klasyfikowane jako kuce, lecz jako małe konie, co wynika z podobieństwa morfologicznego. Kupno konia NMPRS interesuje zwłaszcza osoby, poszukujące niewielkiego zwierzęcia do celów rekreacyjnych, jednak trzeba podkreślić, że rasa ma pewien potencjał sportowy i niektóre osobniki z sukcesami poddają się treningowi. Co trzeba wiedzieć na temat podstawowych cech wyglądu, temperamentu oraz możliwości użytkowania tych pełnych uroku zwierząt?
NL
Gdy ktoś oferuje sprzedaż konia NMPRS, przed podjęciem decyzji warto dowiedzieć się czegoś więcej na temat najbardziej istotnych cech anatomicznych, występujących u tej rasy. Zacznijmy od rozmiarów, bo pod tym względem konie dzielą się na trzy kategorie. Pierwsza, to kategoria mini, obejmująca konie, których wysokość w kłębie wynosi poniżej 86 cm. Druga kategoria nie przekracza 96 cm, natomiast trzecia to osobniki mierzące do 106 cm. Zwykle jednak konie te nie przekraczają 97 cm, co sprawia, że nadają się głównie dla dzieci.
Głowa konia powinna być delikatna i szlachetna, z szerokimi nozdrzami. Uszy zaś proporcjonalne do wielkości czaszki i wygięte do wewnątrz. Szyja muskularna.
Ramiona są pochyłe, grzbiet mocny, lędźwie dobrze rozwinięte, zad półokrągły i umięśniony. Nogi również dosyć mocne, z szerokimi kopytami. Ktoś, kto planuje kupno konia NMPRS być może kieruje się również umaszczeniem. Pod tym względem w obrębie rasy występuje jednak duże zróżnicowanie i trudno jest mówić o maści dominującej.
Co do temperamentu, jest bardzo żywy i trzeba pamiętać, że konie te muszą dużo przebywać na wolnym powietrzu. Są także przyjazne i pojętne.
Kupno konia NMPRS - co trzeba wiedzieć na temat jego historii? Ta jest jeszcze stosunkowo krótka. Konie te pochodzą z Holandii i chociaż na chwilę obecną nie zdobyły jeszcze dużej popularności, mają już spore grono miłośników. Księgę stadną dla Nederlands Mini Paarden Registratie Stamboek zarejestrowano w roku 1993. Pierwotnie zebrało się pięciu holenderskich hodowców, którzy postanowili stworzyć kryteria kwalifikacyjne. Wkrótce rozpoczęto rejestrację wszystkich kuców poniżej 106 cm. Trzeba pamiętać, że sprzedaż konia NMPRS jest jednak dopuszczalna tylko, jeżeli właściciel posiada ważne dokumenty weterynaryjne, zatwierdzające, że osobnik jest zdrowy. W 1995 roku, na mocy interwencji Ministerstwa Rolnictwa, zdefiniowano księgę stadną NMPRS jako rejestr wszystkich miniaturowych koni holenderskich. Od tego czasu w ramach księgi prowadzona jest ścisła selekcja, która pomaga osobom zainteresowanym zakupem znaleźć konie najwyższej jakości. Jednocześnie w ramach księgi funkcjonuje podział na dwie sekcje kuców. Pierwsza, czyli podstawowa, to wszystkie kuce posiadające 100% krwi szetlandzkiej, natomiast sekcja "Luxe" to kuce, w których żyłach płynie co najmniej 12,5% krwi nie-szetlandzkiej. Drugi rodzaj uchodzi za bardziej wyrafinowany i atrakcyjny fizycznie.
Większość osób, zainteresowanych zakupem konia tej rasy, planuje wykorzystanie go w celach rekreacyjnych. Zwierzę niezwykle szybko przystosowuje się do aktywności z ludźmi, choć wciąż występują u niego naturalne instynkty. Trzeba podkreślić, że kuce te są długowieczne i przeżywają dłużej, niż klasycznych rozmiarów konie. Zwierzę może więc zostać towarzyszem na lata dla całej rodziny. Szybkość uczenia się nowych umiejętności zależy od danego osobnika, jednak kuce te cieszą się dobrą reputacją pod względem posłuszeństwa i woli współpracy. Nadają się również do treningu. Niektóre osobniki mogą nauczyć się skakania przez przeszkody, radzą sobie też dobrze w biegach długodystansowych, można się również spotkać z nimi na różnych pokazach. Niemniej, częściej są dosiadane dla przyjemności, niż w celach sportowych. Niewielkie rozmiary oraz przyjazne nastawienie do ludzi umożliwiają użytkowanie ich w hipoterapii. Czasami wykorzystywane są również w celach roboczych, głównie jako pomocnicy w gospodarstwach.