Koń szuka jeźdźca
Kupno i sprzedaż morganówMorgany to jedne z najstarszych i najbardziej cenionych ras koni w Ameryce Północnej, które zyskują coraz większą popularność również w Europie, a nawet Azji. Dlatego też kupno morganów przez wielu hodowców rozpatrywane jest wręcz w kategoriach prestiżowych. Z tych samych względów sprzedaż morganów w dobrej cenie nie powinna sprawić trudności. Morgany stanowią swoisty fenomen - to zwierzęta bardzo wytrzymałe i silne, lecz jednocześnie łagodnie usposobione oraz posłuszne swojemu właścicielowi. Dlatego też znakomicie sprawdzają się jako zarówno uniwersalne wierzchowce, jak i konie zaprzęgowe.
Wykorzystanie i charakterystyka morganów
Morgany to konie muskularne, które posiadają wzorcową sylwetkę, a ich wysokość w kłębie waha się od 142 cm do 158 cm. Charakteryzują się bujną grzywą i ogonem, najczęściej występujące umaszczenia to gniade, kare, kasztanowe i skarogniade. Konie tej rasy mają również szeroką klatkę piersiową oraz mocny i krótki grzbiet, a do tego silne nogi, które jednak nie sprawiają wrażenia ociężałych i nie zaburzają wspaniałego obrysu konia.
Margany są ponadto bardzo wytrzymałe i odporne na niekorzystne warunki, przez co wykorzystuje się je nawet przy ciężkich pracach. Kupno morgana może być więc motywowane chęcią jego ujeżdżenia lub użytkowania do innych zadań, natomiast sprzedaż morgana w sile wieku jest okazją do sporego zarobku.
Morgany to konie inteligentne, odważne i bardzo żywiołowe, które chętnie podejmują się zadanej pracy. Pomimo pewnej niezależności, szybko przywiązują się do właściciela lub jeźdźca, o ile są odpowiednio traktowane. Morgany są także uważane za zwierzęta towarzyskie i niezwykle przyjazne, w związku z czym bywają wykorzystywane do pracy z dziećmi.
Pochodzenie i historia morganów
Historia rasy morgan sięga czasów kolonialnych i w sporej mierze jest dziełem przypadku. Thomas Justin Morgan kupił źrebaka o imieniu Figure w Vermont w 1793 roku, który najprawdopodobniej pochodził od coba walijskiego, w jego żyłach płynęła również krew ras orientalnych. Właściciel był zachwycony zarówno wyglądem, jak i usposobieniem zwierzęcia, dlatego też postanowił wykorzystać je do hodowli. Ciekawostką jest, że bez względu na jakość i pochodzenie klaczy, wszystkie źrebięta wyglądały dokładnie tak jak ojciec. Z uwagi na rosnącą popularność, imię konia wkrótce zmieniono na ""Justin Morgan"", skąd zresztą wzięła się dzisiejsza nazwa całej rasy.
Po śmierci Thomasa Morgana, zwierzę było bezlitośnie wykorzystywane przy ciężkiej pracy na roli, a także jako koń pociągowy i wierzchowiec. Koń, pomimo dość niewielkiego wzrostu (140 cm), doskonale radził sobie w każdej z tych ról. Brał nawet udział w miejscowych wyścigach, które niemal zawsze wygrywał. Wciąż służył także jako repreduktor, a sława pierwszego morgana w tej materii dotarła do najdalszych zakątków Stanów Zjednoczonych.
Rasa morgan została w pełni opisana i skodyfikowana jeszcze za życia Justina Morgana. Warto zauważyć, że morgany przez wiele lat były oficjalnie uznawane za amerykańskie konie kawaleryjskie. Miały także swój udział przy kształtowaniu innych ras amerykańskich, jak np. Saddlebred, Quarter Horse i Tennessee Walker.
Użyteczność morganów
Morgany to jedna z najwszechstronniejszych ras koni na świecie, zwierzęta te wykorzystywane są w rozmaitych celach, co bardzo korzystnie wpływa na ich popularność. Dzięki swojej sile i wytrzymałości, morgany przez lata pracowały na roli czy jako zwierzęta pociągowe. Z uwagi na rozwój technologii, obecnie morgany spełniają się przy innych zadaniach. To przede wszystkim bardzo cenione konie pokazowe, bardzo często użytkowane są jako wierzchowce myśliwskie, czyli tzw. huntery.
Morgany słyną jako konie łatwe w prowadzeniu, w związku z czym wykorzystuje się je jako konie ujeżdżeniowe, skoczki czy konie do jazdy w stylu western. Wskazuje to na ich uniwersalność oraz doskonałe predyspozycje do różnych dyscyplin sportowych. Nierzadko morgany służą też jako pierwsze konie do nauki jazdy.