Koń szuka jeźdźca
Konie pełnej krwi angielskiej to jedne z najważniejszych i podstawowych ras koni gorącokrwistych, jak sama nazwa wskazuje, zwierzęta te pochodzą z Wielkiej Brytanii. Często określa się je też jako "folbluty", co ma swoje korzenie w języku niemieckim. Całkowicie słusznie uważane są one za najszybsze konie na całym świecie, cieszą się też ogromną popularnością we wszystkich zakątkach globu, a do tego wywarły znaczący wpływ na hodowlę niemal wszystkich ras sportowych. Wynika to z faktu, iż konie pełnej krwi angielskiej to najbardziej szlachetna rasa, przez co w celach uszlachetniania bardzo często jest krzyżowana z innymi gatunkami gorącokrwistymi. Warto mieć to na uwadze planując kupno koni pełnej krwi angielskiej lub sprzedaż koni pełnej krwi angielskiej. Oficjalne oznaczenie rasy to "xx", największe hodowle znajdują się w Anglii, Stanach Zjednoczonych, Irlandii, Francji i Japonii.
Wykorzystanie i charakterystyka koni pełnej krwi angielskiej
Konie pełne krwi angielskiej są niesamowicie eleganckie i szlachetne, a do tego to zwierzęta o najwyższej wartości hodowlanej. Dobrze o tym pamiętać, rozważając kupno koni pełnej krwi angielskiej lub sprzedaż koni pełnej krwi angielskiej. Dorosłe osobniki osiągają wysokość w kłębie między 150 cm a 170 cm, mają pełną wyrazu głowę o pełnym profilu i lekką budowę ciała - jak przystało na konia sportowego. Charakterystyczną cechą jest skośnie ustawiona łopatka, co pozwala na osiągnięcie wyższej prędkości podczas galopu. Konie pełnej krwi angielskiej występują w niemal każdym umaszczeniu podstawowym poza srokatym i tarantowatym, najczęstsze jest jednak gniade i kasztanowate. Od lat zachwycają harmonią swojej budowy, siłą, wytrzymałością, bystrością i odwagą, są też dość uparte. Jak wszystkie konie gorącokrwiste, rasa ta również jest gwałtowna i szybka, ma doskonały temperament do wyścigów. W hodowli zwraca się uwagę głównie na szybkość konia, w związku z czym mogą występować wady postawy czy kontuzje przednich kończyn.
Pochodzenie i historia koni pełnej krwi angielskiej
Pierwsze konie wyścigowe w Wielkiej Brytanii pojawiły się za sprawą Rzymian, zwierzęta te były później starannie selekcjonowane przez m.in. Tudorów i Stuartów w kierunku jak największej efektywności w czasie gonitw. Obecnie żyjące konie pełnej krwi angielskiej wywodzą się od ogierów orientalnych przybyłych do Anglii w pierwszej połowie XVIII wieku. Były to: Godolphin Barb (Godolphin Arabian), Darley Arabian, Byerley Turk i Curwen Bay Bar, które wraz z 500 klaczami stworzyły trzon rasy. Zostały one też zarejestrowane w pierwszej księdze stadnej "General Stud Book" w 1793 roku. Początków hodowli należy jednak doszukiwać się już w XII wieku, kiedy to wyścigi konne zyskały ogromną popularność w Wielkiej Brytanii.
Kupno koni pełnej krwi angielskiej lub sprzedaż koni pełnej krwi angielskiej to znakomity sposób na uszlachetnienie swojej hodowli lub szybki zarobek. Należy jednak pamiętać, że w ich przypadku szczególnie restrykcyjnie przestrzegana jest czystość hodowlana z zakazem domieszki obcej krwi, każdy koń musi być też zarejestrowany unikatowym imieniem. Wiąże się to ze szczegółowym badaniem każdego zwierzęcia, wliczając w to kontrolę pochodzenia osobnika nawet kilkaset lat wstecz.
Konie pełnej krwi angielskiej w jeździectwie
Jak już wspomniano wcześniej, konie pełnej krwi angielskiej to przede wszystkim doskonałe wierzchowce cechujące się niesamowitą szybkością, dlatego tez wykorzystywane są głównie w wyścigach i gonitwach. W ramach rasy można wyróżnić konie biegające krótkie i długie dystanse, gdyż różnią się one między sobą budową ciała. Konie sprinterskie są lepiej umięśnione, podczas gdy konie biorące udział w długich wyścigach mają smuklejszą sylwetką. Rozmiar zwierzęcia jest jednym z głównych czynników decydujących o kupnie lub sprzedaży konia pełnej krwi angielskiej. Rasa ta bierze udział m.in. w wyścigach płaskich, wyścigach z przeszkodami, konkursach skoków przez przeszkody oraz ujeżdżenia, WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego), steeplechase czy polo. Niektóre osobniki użytkowane są też w celu wzmocnienia lub uszlachetnienia wybranych raz w czasie hodowli, a po zakończeniu kariery sportowej użytkowane są jako tradycyjne konie ujeżdżeniowe.