Koń szuka jeźdźca
Kłusak francuski (z języka francuskiego Trotteur français) to rasa konia gorącokrwistego, która cieszy się dużą popularnością nie tylko w Europie, ale i na świecie. Jak słusznie wskazuje nazwa, wywodzi się z Francji, obecnie konie te wykorzystywane są głównie podczas gonitw w zaprzęgach. Kupno kłusaka francuskiego to możliwość dodania do swojej hodowli dość oryginalnego i bardzo energicznego zwierzęcia, natomiast sprzedaż kłusaka francuskiego to okazja do szybkiego zarobku. Rasa jest też powszechnie ceniona z uwagi na swoje predyspozycje sportowe oraz niezwykle elegancki i szlachetny wygląd.
Wykorzystanie i charakterystyka kłusaka francuskiego
Kłusaki francuskie posiadają dość dużą głowę z proporcjonalną szyją o prostym profilu, a także szerokie oczy. Ponadto odznaczają się długie uszy oraz oczy, które okazują czujne spojrzenie. Sama sylwetka zwierzęcia przypomina nieco konie czystej krwi angielskiej, charakterystyczne są takie elementy jak mocny i bardzo szeroki grzbiet, skośne łopatki oraz muskularny grzbiet. Należy przy tym zaznaczyć, że pierwotnie kłusaki wyglądały nieco inaczej i miały m.in. cięższą budowę. Z biegiem lat zmniejszyła się jednak ich waga, a sylwetka zyskała na szlachetności. Planując kupno kłusaka francuskiego lub sprzedaż kłusaka francuskiego należy pamiętać, że zwierzęta te hodowane są przede wszystkim w celu udziału w wyścigach, charakteryzują się też kłusem w ukośnym ustawieniu ciała. Rozpoczynając hodowlę warto mieć na uwadze, że nacisk kładziony jest w pierwszej kolejności na funkcjonalność, a nie na estetykę. Najczęstsze umaszczenia kłusaków to barwy kasztanowata, gniada, skarogniada oraz dereszowata z czarnymi lub szarymi plamkami. Wysokość konia w kłębie waha się w granicach od 165 cm do 170 cm. Kłusaki francuskie są bardzo wytrzymałe i przyjazne zarówno dla ludzi, jak i innych koni, dobrze odnajdują się też w stadzie. Do tego wyróżniają się siłą i wytrwałością, chętnie współpracują z właścicielem i wykonują polecenia. Są łatwe w ułożeniu i posłuszne, choć posiadają mocny charakter i żywiołowy temperament.
Pochodzenie i historia kłusaka francuskiego
Za praojca rasy kłusaka francuskiego uważa się ogiera półkrwi nazywanego Young Rattler, który urodził się w 1811 roku. Jego ojciec był ogierem pełnej krwi angielskiej, matka natomiast posiadała istotną domieszkę krwi kłusaka norfolskiego. W trzy dekady później doprowadzono do jeszcze bliższego krzyżowania z pełną krwią angielską, w wyniku czego wyhodowano 5 najważniejszych koni dla tego rasy: Conquerant, Normand, Lavater, Fuschia i Phaeton. Bardzo istotnym wydarzeniem dla powstania rasy w jej dzisiejszym kształcie było również zniesienie blokady handlowej po przegraniu przez Napoleona bitwy pod Waterloo w 1815 roku. Pozwoliło to na sprowadzanie koni z Wysp Brytyjskich w celu uzyskania rasy sprawdzającej się pod siodłem, w zaprzęgu oraz bitwie. W różnych okresach stosowano też domieszki krwi kłusaka norfoldzkiego huntera czy kłusaka orłowskiego. W 1902 roku założono księgę stadną, sama rasa została jednak oficjalnie uznana dopiero 20 lat później. W 1941 roku księgę zamknięto dla koni, których rodzice nie zostali wpisani do rejestru. Dzięki kierowanej hodowli udało się uzyskać jedne z najszybszych koni w Europie, co warto mieć na względzie rozważając kupno kłusaka francuskiego lub sprzedaż kłusaka francuskiego.
Użytkowanie kłusaka francuskiego
Choć dawniej kłusaki francuskie wykorzystywano głównie jako konie bitewne, zaprzęgowe czy wierzchowce, dziś są użytkowane niemal wyłącznie do wyścigów z zakazem galopu oraz do gonitw pod siodłem. Rasa stała się więc typowo sportowa, a gonitwy kłusaków francuskich cieszę się w ich ojczyźnie ogromną popularnością. W Polsce dyscyplina ta jest wciąż stosunkowo młoda, widoczny staje się jednak wzrost zainteresowania, co z pewnością będzie istotne planując kupno kłusaka francuskiego lub sprzedaż kłusaka francuskiego. Konie, które nie spełniają wymogów pozwalających im na branie udziału w wyścigach, niemal automatycznie stają się ogierami rozpłodowymi. Często też odznaczają się znakomitymi zdolnościami do skoków, a także są uznawane za znakomite wierzchowce.