Koń szuka jeźdźca
Kupno barokowego pinto? To znakomity pomysł dla każdej hodowli. Barokowe pinto to zjawiskowe i bardzo harmonijnie zbudowane konie, które posiadają typowe cechu dla swojego rodowodu, a do tego słyną z doskonałych predyspozycji jeździeckich. Ciekawostką jest, że gatunek ten powinien zawierać przynajmniej 37,5% domieszki krwi koni fryzyjskich, o czym należy pamiętać mając na uwadze sprzedaż barokowego pinto. Rasa ta powstała też w wyniku krzyżowania z pinto gorącokrwistym.
Wykorzystanie i charakterystyka barokowego pinto
Barokowy pinto charakteryzuje się bardzo proporcjonalną i szlachetną budową. Ma solidną i wyrazistą głowę z szeroko ustawionymi, dużymi oczami, nozdrza nieco wklęsłe, i lekką żuchwę. Szyja natomiast jest długa i tworzy łagodną krzywiznę, wysokie osadzenie w klatce piersiowej nadaje jej szlachetności i płynnie łączy z kłębem. Barokowe pinto posiadają również bardzo rozbudowaną grzywę i ogon oraz wyraziste skarpety. Najbardziej pożądane, a zarazem najczęściej występujące jest umaszczenie pinto w czarne plamy, takie też mogą zostać dodane do księgi stadnej. Ponadto koń musi mieć co najmniej 2 białe plamki o średnicy co najmniej 10 cm każda. Dobrze mieć to na uwadze, jeśli planowane jest kupno barokowego pinto lub sprzedaż barokowego pinto, może mieć to też wpływ na kwotę transakcji.
Barokowe pinto są bardzo uzdolnione pod względem motorycznym, łatwo opanowują różne typy chodów, w tym także chód czterostopniowy. Niezwykle estetyczne ustawienie kończyn dolnych podczas poruszania się dodaje im gracji oraz elegancji. Kłus jest czysty i dwutaktowy, z mocnym akcentowaniem tylnych kończyn, występuje też duże zgięcie w stawie skokowym. Usposobienie barokowego pinto jest przyjazne i łagodne, raczej nie występują problemy podczas hodowli, dobrze dogadują się także z innymi końmi.
Pochodzenie i historia barokowego pinto
O faktycznej historii barokowego pinto tak naprawdę wiadomo niewiele. Największe piętno odcisnął ogier Bonte Nico pochodzący z Holandii, to dzięki jego sławie powstało stowarzyszenie hodowców tej rasy. W latach sześćdziesiątych XX wieku przybył on na farmę Lunia State, gdzie wykorzystywany był głównie do hodowli własnych klaczy. Jego niecodzienne i zjawiskowe umaszczenie wzbudzało jednak coraz większe zainteresowanie, a także podziw u obserwatorów i innych hodowców. Nie ulega zresztą wątpliwości, że to właśnie charakterystyczne plamy są największy wyróżnikiem na tle innych ras aż do dziś. Planując kupno barokowego pinto lub sprzedaż barokowego pinto warto mieć to na uwadze.
Z czasem ogier Nico był już tak znany, że regularnie pojawiał się nie tylko w regionalnych gazetach, ale i prawie o zasięgu krajowym. Nie dziwi zatem fakt, że potomstwo Nico było rozchwytywane i gwarantowało stadninie wysokie dochody. Z drugiej strony w ten sposób też rozpowszechniła się sama rasa wraz z jej cechami charakterystycznymi. Nico w trakcie swojego życia wyhodował aż 150 klaczy, co jak na tamte czasy jest wybitnym osiągnięciem.
Doprowadziło to również do założenia księgi stadnej. Barokowe pinto wpisywane są do niej do jednego z kilku rejestrów:
- oboje rodzice są nieznani,
- rodzice są znani,
- rodzice i dziadkowie są znani,
Barokowy pinto w jeździectwie
Barokowe pinto słyną ze znakomitych predyspozycji jeździeckich, cieszą się opinią dobrych i bardzo wszechstronnych wierzchowców. Wykonują polecenia jeźdźca, są odważne, szybkie i wytrzymałe, a przy tych cechują się bardzo dobrym usposobieniem. Dlatego też barokowe pinto wykorzystywane są w szeroko rozumianym jeździectwie począwszy od jazdy rekreacyjnej, przez ujeżdżenie, aż po starty w zawodach najwyższym poziomie. Barokowe pinto biorę też udział w rajdach wytrzymałościowych.